Στο χωριό Μαρκόπουλο της περιοχής Ελειού Πρόννων βρίσκεται η Παναγία Λαγκουβάρδα ή Παναγία η Φιδούσα. Εκεί κάθε χρόνο στις αρχές Αυγούστου κάνουν την εμφάνιση τους τα λεγόμενα φιδάκια της Παναγίας τα οποία κυκλοφορούν στην εκκλησία και πάνω στην εικόνα της Παναγίας μέχρι και τις 15 Αυγούστου ημέρα εορτασμού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Τα φιδάκια αυτά έχουν ένα χαρακτηριστικό σταυρό στο κεφάλι και θεωρούνται ακίνδυνα και ιερά. Μάλιστα η εμφάνιση τους θεωρείται καλός οιωνός για την χρονιά που έρχεται και αντίστοιχα η έλλειψη τους προμήνυμα κακοτυχίας. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι το 1940 και το 1953 τα φίδια δεν εμφανίστηκαν και ακολούθησαν μεγάλες συμφορές, το μεν 1940 το νησί κατακτήθηκε από τους Ιταλούς κατακτητές ενώ το 1953 το έπληξαν καταστροφικοί σεισμοί.
Στο σημείο που βρίσκεται η εκκλησία υπήρχε γυναικείο μοναστήρι και σύμφωνα με την παράδοση η Παναγία μεταμόρφωσε τις μοναχές σε φίδια για να γλιτώσουν την ατίμωση από τους Τούρκους, ενώ σύμφωνα με κάποια άλλη εκδοχή έστειλε δηλητηριώδη φίδια για να εξολοθρεύσει τους εισβολείς.

Στις 14 Αυγούστου γίνεται μεγάλο πανηγύρι στην εκκλησία και στα περίχωρα του ναού συγκεντρώνεται πλήθος μικροπωλητών. Επισκέπτες από όλη την Κεφαλονιά καταφθάνουν για να θαυμάσουν από κοντά το μικρό αυτό θαύμα που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, και να φωτογραφηθούν με τα φιδάκια της Παναγίας.

Ο Άγιος Γεράσιμος είναι ο προστάτης Άγιος της Κεφαλονιάς.

Η Ιερά Μονή του Αγίου Γερασίμου βρίσκεται δυτικά του Αργοστολίου, στην περιοχή των Ομαλών, κοντά στην κοιλάδα των 40 Πηγαδιών. Είναι κτισμένη σε μία πανέμορφη τοποθεσία και περιβάλλεται από αμπελώνες.

Στην Μονή φυλάσσεται το σκήνωμα του Αγίου Γερασίμου. Κατά την ανακομιδή των λειψάνων του το σώμα του βρέθηκε άφθαρτο και ανέδιδε μία ευχάριστη μυρωδιά. Στο εσωτερικό της παλιάς εκκλησίας της μονής βρίσκεται και η είσοδος για το σπήλαιο στο οποίο ασκήτευε ο Άγιος Γεράσιμος. Είναι χαρακτηριστικό οτι η πρόσβαση στη σπηλιά γίνεται μόνο μέσω μίας τρύπας μεσαίου μεγέθους. Εδώ έχουν παρατηρηθεί δύο περίεργα φαινόμενα τα οποία οι πιστοί τα αποδίδουν σε θαύμα του Αγίου. Το πρώτο περίεργο φαινόμενο είναι ότι παρόλο το περιορισμένο μέγεθος της τρύπας, δεν υπάρχει περίπτωση να μην χωρέσει κάποιος όσο υπέρβαρος κι αν είναι. Τουλάχιστον μέχρι σήμερα, όλοι όσοι προσπάθησαν κατάφεραν να εισέλθουν στο εσωτερικό του σπηλαίου. Το δεύτερο φαινόμενο είναι ότι το λασπώδες υγρό που έχουν όλες οι σπηλιές δεν λερώνει ποτέ τους προσκυνητές. Κι αξίζει να σημειώσουμε ότι το βάθος της φτάνει τα 3 μέτρα και σε κάποια σημεία οι πιστοί εισέρχονται σερνόμενοι.

Οι κάτοικοι του νησιού μιλούν με ιδιαίτερη συγκίνηση για τη χάρη του και τιμούν τη μνήμη του με δύο λιτανείες, στις 16 Αυγούστου, την ημέρα του θανάτου του και η δεύτερη στις 20 Οκτωβρίου, την ημέρα της ανακομιδής των λειψάνων του, όπου είναι και η επίσημη εορτή του.

Η γυναικεία Ιερά Κοινοβιακή Μονή του Αποστόλου Ανδρέα στο χωριό Περατάτα της Κεφαλλονιάς, στην περιοχή της Μηλαπηδιάς, ιδρύθηκε τη βυζαντινή εποχή και είναι γνωστή για το γεγονός ότι αποθησαυρίζεται στη μονή το δεξί πέλμα του Πρωτόκλητου Αποστόλου.

Αναφέρεται αρχικά ως μονή της Παναγίας Μηλαπηδιάς από το 1264. Τους αιώνες που ακολούθησαν ερημώνεται και επανιδρύεται το έτος 1579, όταν τρεις κατά πνεύμα αδελφές, η Βενεδίκτη, η Λεοντία και η Μαγδαληνή, καταγόμενες από την πρώτη πρωτεύουσα του νησιού της Κεφαλλονιάς, το Μεσαιωνικό Δήμο του Κάστρου, αγοράζουν το κτήμα στο οποίο προϋπήρχε το ερειπωμένο μονύδριο του Αποστόλου Ανδρέου και εγκαθίστανται εκεί με σκοπό να μονάσουν.

Ταχύτατα αναπτύσσεται γυναικείο κοινόβιο, στο οποίο προσέρχεται να μονάσει κατά θαυμαστό τρόπο (διάσωση από ναυάγιο) το έτος 1639 η Ελληνορουμάνα Πριγκίπισσα Ρωξάνη, μετονομασθείσα σε Ρωμυλία μοναχή, θυγατέρα του Πρωτοσπαθάριου της Μολδοβλαχίας Ζώτου Τσιγαρά και εγγονή του Ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας Πέτρου Βοεβόδα. Εκτός από τη μεγάλη περιουσία της, κινητή και ακίνητη, αφιερώνει στη μονή έναν ανεκτίμητο πνευματικό θησαυρό προερχόμενο από το Άγιον Όρος: το ιερό λείψανο εκ του δεξιού ποδός (πέλμα) του Αποστόλου Ανδρέου. Το πέλμα, απεξαρθρωμένο από τον αστράγαλο, φέρει κανονικά επάνω του τη σάρκα του Αγίου, το αίμα του αποξηραμένο, καθώς επίσης είναι εμφανής η οπή από το καρφί της σταύρωσης του Αγίου. Η δε ευωδία του είναι χαρακτηριστική και εξαιρετικά έντονη. Έκτοτε η Ιερά Μονή του Αγίου Αποστόλου Ανδρέα λειτουργεί αδιάκοπα ως Γυναικεία Κοινοβιακή, αφιερωμένη στον Πρωτόκλητο Απόστολο.

Σε απόσταση 15 χιλιομέτρων από την πόλη του Ληξουρίου βρίσκεται η παλαιοτάτη Μονή των Κηπουραίων. Η ονομασία της οφείλεται στους πολλούς κήπους που διατηρούσαν οι πατέρες για να εξασφαλίσουν τα αναγκαία προς το ζην. Η Μονή είναι χτισμένη πάνω από τη θάλασσα. Το έτος 1759 κτίζεται η εκκλησία της Μονής από τον Παξινό Αρχιμανδρίτη Χρύσανθο Πετρόπουλο και αφιερώνεται στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Σύντομα αναπτύσσεται ανδρικό κοινόβιο, που στα χρόνια της ακμής του, το προσωπικό του ανέρχεται σε 80 μέλη. Πολλοί αξιόλογοι κληρικοί προέρχονται από τη Μονή αυτή και με το πνευματικό τους έργο "αρδεύουν' την πνευματικά άνυδρη περιοχή. Το 1915 Γαλλικό καταδρομικό βομβαρδίζει τη Μονή καθώς μέσα στην ομίχλη βλέποντας την καπνοδόχο να καπνίζει την περνούν για εχθρικό πλοίο. Οι καταστρεπτικοί σεισμοί του 1953 πλήττουν τη Μονή ακόμα περισσότερο. Το 1964 ανοικοδομείται μόνο το καθολικό, ενώ τα υπόλοιπα κτίρια οικοδομούνται τη δεκαετία του '90 με την προσωπική εργασία του μοναδικού μοναχού που εγκαταβιώνει μέχρι σήμερα στη Μονή.

Στη Μονή μπορείτε να προσκυνήσετε τη θαυματουργή εικόνα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου καθώς και τις κάρες των Οσίων κτητόρων της Μονής Χρυσάνθου, Κωνστάντιου και Εφροσύνου. Επίσης τεμάχιο Τιμίου Ξύλου που έχει δωρίσει στη Μονή ο Ρώσος Πρίγκηπας Βλαδίμηρος Δολγορούκης το έτος 1862. Σε κομψή γυάλινη φιάλη βρίσκεται μύρο του Αγίου Δημητρίου του Μυροβλήτου από τον 7ο αιώνα. Μπορείτε ακόμη να προσκυνήσετε λείψανα διαφόρων Αγίων καθώς και τη θαυματουργή εικόνα της Αγίας Παρασκευής, μοναδικό κειμήλιο της κατεστραμμένης Μονής του Ταφιού. Σήμερα σώζονται μόνο τα ερείπιά της και θεωρείται συγχωνευμένη με αυτή των Κηπουραίων.

Από τον εξώστη της Μονής μπορείτε να θαυμάσετε και να φωτογραφίσετε το ξακουστό ηλιοβασίλεμα. Το μαγευτικό τοπίο της Μονής, που συνδυάζει αρμονικά το απάτητο βουνό με την απάτητη θάλασσα, θυμίζει εν πολλοίς τα Καρούλια του Αγίου Όρους και σε συνάρτηση με τους πνευματικούς θησαυρούς της αποτελεί πόλο έλξεως για τους επισκέπτες.

Η Παναγία στ’ Αγρίλια της Σάμης ιδρύθηκε ως μοναστήρι το 1722. Σύμφωνα με την εκκλησιαστική ιστορία, τότε στο σημείο αυτό, δύο βοσκοί της περιοχής και η υπηρέτριά τους βρήκαν την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας. Το θεώρησαν θεϊκό σημάδι, και οι τρεις πήραν την απόφαση να μονάσουν και έχτισαν εδώ το μοναστήρι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου.

Είναι ανδρική μονή και γιορτάζει τον Δεκαπενταύγουστο, οπότε προσέρχονται πιστοί και προσκυνητές από όλη την Κεφαλονιά και την γειτονική Ιθάκη. Κατά την διάρκεια του 18ου αιώνα πέρασε από την Παναγία στ’ Αγρίλια και ο Κοσμάς ο Αιτωλός, προς τιμήν του οποίου χτίστηκε εκκλησάκι μέσα στην περίβολο της Μονής, το οποίο γιορτάζει στις 24 Αυγούστου. Συνδέεται με την Σάμη, που βρίσκεται πολύ κοντά, με ασφαλτόστρωτο δρόμο.

Η Παναγία στ’ Αγρίλια είναι χτισμένη σε ύψωμα και έχει καταπληκτική θέα προς τον κόλπο της Σάμης, την παραλία της Αντίσαμου, το στενό με την Ιθάκη και την δυτική πλευρά του γειτονικού νησιού.